تنهایی
دیروز سر کلاس بودیم ، یکی از بچه های کلاس که من اصلاً ازش خوشم نمیاد خیلی سر کلاس مزه می پروند و می خندید منم طبق معمول همیشه تو ذوقش می زدم ، براش یه اسمم گذاشتم که همه بچه ها به این اسم می شناسنش ( وحید قصابه )
دم در دانشگاه با بچه وایساده بودیم که دیدیم آقا پلیسه داره دونه دونه ماشینا رو جریمه می کنه منم گفتم آقا پلیسه بیا ماشینه این قصابه رو جریمه کن ، پلیسه هم خندید و گفت این آقا قصابه می دونسته ماشینشو کجا پارک کنه نمیشه جریمش کرد متاصفانه! هیچی ما هم خیط شدیم ولی با کمال پریی رفتیم بالا و گفتیم وحید جریمه شدی اونم یه پوز خند زد گفت نه بابا من جریمه نشدم ماشینمو جای ماشین مدیر دانشگاه پارک کردم هیچی شروع کرد از جریمه ها و پولاش گفتن یه گفت همین ده روز پیش تو اتوبان با پرشیا تصادف کردم ورفتم تو گارد اتوبان و مامانم که کنارم نشسته بود فوت کرد. ما همه دهنامون باز موند و مات و مبهوت همدیگرو نگاه می کردیم بعد همگی گفتیم برو بابا سر کارمون گذاشتی اونم می گفت نه به خدا نه به پیغمبر بعد عکسشو که تو موبایلش بود نشونمون داد مامانش خیلی جوون و خوشگل بود یکی از بچه ها گفت برو بابا عکس کارت پستال اوردی می گی اینم مامانمه هیچی گفت به خدا بابا مامانمه بعد اعلامیشو دراورد دیگه همه باور کردیم من جا خوردم خیلی ناراحت شدم یه جورایی بغض گلومو گرفت ، عذاب وجدان گرفتم بسکی مسخرش کرده بودم .می دیدیم مشکی می پوشه ها ولی اصلاً با روحیه ای که داشت کسی فکرشو نمی کرد که این آدم 10 روزه که مادرش اونم مادر جوون 40 سالش فوت کرده باشه اون از همه ما سر کلاس شادتر و بگو بخند تر بود واقعاً مونده بودم که این چه جور آدمیه ؟! یا یه آدم مقاوم و محکمه یا یه آدم بی خیال و بی عاطفه ؟؟! والا من خودم وقتی میشینم فکر می کنم که اگه یه روزی طوطیم ( یه حیوون ) بمیره منم می میرم ( چه برسه به خانوادم ) می مونم که چه طوری میشه عین وحید بود؟؟؟؟؟؟؟
راستی چه جوریه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟