عشق یعنی ضربان قلب که اگه یه روز تیک تیک نکنه تو می میری عشق یعنی خلاصه شدن عشق ، یعنی سوختن ، عشق یعنی بردگی ، عشق یعنی از خودت بگذری از خواسته هات بگذری تا اونی که عاشقشی به خواسته هاش برسه و خوشحال باشه ، عشق یعنی دیوونگی و پریشونی ، عشق یعنی کور شدن ، کر شدن عشق یعنی مبارزه عشق یعنی زندگی کردن به عشق یار و جون دادن برای اون . ولی چه خوبه که عشق دو طرفه باشه اونوقته که تمام این معانی با تمام سختیهاشون قشنگ می شن اونوقته که بیدار شدن برات لذت بخشه چون به عشق کسی بیدار می شی که اونم به عشق تو بیدار می شه به عشق کسی نفس می کشی که اونم به عشق تو نفس می کشه لحظه شماری می کنی تا صداشو بشنوی و ببینیش با هاش حرف بزنی بهش بگی که چقدر دوستش داری و حاضری بخاطرش دست بهر کاری بزنی و حتی جونتم براش بدی ، و در مقابل از اون هم این حرفا رو بشنوی اونوقته که به زندگیت امیدوار میشی و اون روزنه میشه که تو رو بدنبال خودش می کشونه و تو به اون امید داری و هرجاکه کم بیاری اون روزنهه بهت امید می ده و دوباره سر پا می ایستیو ادامه می دی تا بهش برسی ، حالا نمیدونم چرا بعضی ها وقتی به اون روزنهه می رسن دیگه ازش سرد می شن ، دیگه عشق براشون مفهومی نداره شاید بخاطر همینه که می گن قشنگی عشق تو اینه که بهم نرسن ، شاید . یکی می گفت وقتی دو عاشق بهم می رسن دیگه عشقشون عشق نیست به دوست داشتن تبدیل می شه و بعد از یک مدت این دوست داشتن هم به عادت تبدیل می شه ، این خیلی بده . البته من دوست دارم بدونم نظر شما راجع به این موضوع چیه ؟ عشق و دوست داشتن با هم چه فرقی دارن آیا واقعاً اینجوریه که عشق به دوست داشتن تبدیل می شه یا دوست داشتن به عشق ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟